عبادت حضرت زهرا (سلام الله علیها)
عبادت حضرت فاطمه سلام الله علیها عبادت حضرت زهرا(سلام الله علیها) خشک و بی روح نبود، بلکه بخاطر عالمه و محدثه بودن ایشان، عبادت او توأم با خشوع و خشیت و خلوص بود که این گونه عبادت باعث تکامل روح عبادت سازنده است. خداوند عبادت همراه با خشوع را ستایش می کند« قد افلح المومنون الذین هم فی صلاتهم خاشعون»(1) آن انسانهایی مومن که در نماز خود خشوع دارند رستگارند. یعنی عبادتی که همراه با خشوع و حضور قلب باشد مورد ستایش خداست، نه عبادت با خضوع که با اعضاء و جوارح انجام می گیرد و از هر فردی ساخته است. آنچه اهمیت دارد کیفیت و روح عبادت است و زهرا(سلام الله علیها) وقتی در محراب قرار می گرفت دگرگون می شد و خشیت الهی سراسر وجودش را فرا می گرفت و ستونهای بدنش به لرزه در می آمد و اشکهایش جاری می شد ایشان با تمام وجود در محضر خدا قرار می گرفت، « متی قامت فی مهرابها بین یدی ربها (جل جلاله) زهر نورها لملائکه السماء کما یزهر نور الکواکب لاهل الارض و یقول الله (عزوجل) لملاوکته یا ملائکتی انظروا الی أمتی فاطمه سیده امائی قائمه بین یدی، ترتعد فرائصها من خیفتی و قد أقبلت بقلبها علی عبادتی»(2) آری اینگونه، عبادت زهرا(سلام الله علیها) توام با حضور قلب بود. 1) مؤمنون،1 2) بحار الانوار،ج.43،ص172